Στην ιματιοθήκη μας υπάρχουν ακόμη φορεσιές από την υπόλοιπη χώρα:
1) Φλώρινας, γυναικείες και ανδρικές
Στην επαρχία της Φλώρινας συναντάμε μια εξαιρετικά μεγάλη ποικιλία από φορεσιές, που με μικρές παραλλαγές, διακρίνονται σε οκτώ τουλάχιστον βασικούς τύπους. Οι ανδρικές είναι οι γιορτινές φορεσιές της περιοχής Μπούφι.
2) Ρουμλούκι (Γιδάς), γυναικείες
Καμιά πενήντα χωριά μικρά και μεγάλα, σκορπισμένα στον κάμπο της Θεσσαλονίκης, πέρα από το Λουδία ποταμό, με τη λίμνη των Γιαννιτσών, βόρεια, τα βουνά των Πιερίων, νότια και ανατολικά τα βουνά της Βέροιας, αποτελούν το Ρουμλούκι, που χωρίζεται στα δύο από τον ποταμό Αλιάκμονα.
Ονομασμένο έτσι από τους Τούρκους, σημαίνει «ελληνικό μέρος», «ρωμιότοπος» ή «ρωμαΐκο». Γιατί αν και πολλά από αυτά τα χωριά ήταν τσιφλίκια των Τούρκων στην τουρκοκρατία, ποτέ Τούρκος δεν εγκαταστάθηκε στο Ρουμλούκι. Όλος ο πληθυσμός ήταν πάντα Ελληνικός (από το βιβλίο της Αγγελικής Χατζημιχάλη, «η Ελληνική Λαϊκή φορεσιά» τόμος Β’).
Στην ιματιοθήκη μας έχουμε νυφικές ή γιορτινές φορεσιές, κατασκευασμένες στο εργαστήριο Παραδοσιακών Φορεσιών του κεντρικού Λυκείου των Ελληνίδων και φορεσιές της αρραβωνιασμένης που κατασκευάσθηκαν στο Πελοποννησιακό Ίδρυμα της Ιωάννας Παπαντωνίου.
3) Κεντρικής Μακεδονίας, ανδρικές
4) Κέρκυρας, γυναικείες νυφικές και ανδρικές
Η κατασκευή της φορεσιάς της Κέρκυρας κράτησε πολλά χρόνια (1990-1998) για το λόγο ότι δεν υπήρχαν και δεν υπάρχουν ακόμη και σήμερα κεντήτριες για το κέντημα των δύο γιλέκων (του εσωτερικού αμάνικου θαλλασί και του εξωτερικού βελούδινου κόκκινου). Μόλις το 1997 η αείμνηστη μοναχή Ανυσία, στην Ιερά Μονή του Τ. Σταυρού στο Άγ. Πνεύμα, ανέλαβε το κέντημα των γιλέκων. Την τέχνη την γνώριζε από τους Αγίους Τόπους, όπου είχε παραμείνει. Χρειάζεται ιδιαίτερες γνώσεις γιατί με τον ίδιο τρόπο κεντιούνται και τα άμφια των Αρχιερέων. Θεωρούμε ότι είμαστε τυχερές για τη γνωριμία μας με την Ανυσία μοναχή. Ας είναι αιωνία η μνήμη της.
5) Λευκάδας, κοριτσίστικες
6) Ρόδου, γυναικεία, αυθεντική
7) Αράχωβας γυναικείες
Τα άσπρα πουκάμισά των γυανιεκίεων φορεσιών είναι από ύφασμα της νεροτριβής, σαγιάδες. Οι μακρυές πουκαμίσες κεντήθηκαν στην Ιερά Μονή του Τιμίου Προδρόμου, από τη μοναχή Ταξιαρχία το… Τα σχέδια των κεντημάτων στον ποδόγυρο και το στήθος αντιγράψαμε από το βιβλίο της Αγγελικής ΧατζηΜιχάλη «Η ελληνική φορεσιά» (σελ. 124-126).
8) Καραγκούνας
9) Τσολιαδίστικη φορεσιά, ανδρικές και παιδικές
10) Μετσόβου γυναικείες, νυφικές και καθημερινές
11) Μεταξάδων Έβρου, γυναικείες, νυφικές και καθημερινές και ανδρικές
12) Σαρακατσάνικη Θράκης, γυναικείες, κοριτσίστικες και αγορίστικες, όλες αυθεντικές
13) Ανατολικής Ρωμυλίας, γυναικεία, αυθεντική
14) Κεσάνι, γυναικεία, αυθεντική
15) Μ. Ζαλούφι (Μακρά Γέφυρα, Ουζούν-Κιοπρού), γυναικείες, όλες αυθεντικές
Έρευνα και επιμέλεια κειμένου: Στέλλα Ελευθεριάδου